Kimler Mutlu

Dün biraz sorulumlulukları yerine getirmeme üzerine konuştum oğlumla zira sosyal bilgiler dersine olan tavrı beni üzdü biraz.
Evet sevmiyor ve sevmeyişine de saygı duyuyorum ama her durumda herşeyi sevemeyiz bazen sadece görev için bazen sadece hatır için bunu yaparız. 

Her durum mutlak bizim mutluluğumuz ve de keyfimiz üzerine inşa edilmemeli edilemez de 

öyle bir dünya olabilir mi ?
Öyle bir dünya ne kadar yaşanılası olabilir ki; 

düşünsenize herkes yalnızca kendi keyfi peşine asla zora gireceği durumları idare edemeyen ... 

bir toplumda bu mümkün olamaz ki ..
durumları, insanları tolere etmeyi de öğrenmemeli mi insan?

Neyse efenim ufak bir nutuk çektim ki bağırmadım kızmadım azarlamadım sanırım en çok da bu üzüyor bebemi duygusallık seviyesi yüksek ,  ben neye üzüldüğümü ifade ettim ve o da empati yaptı sanıyorum ya da üzüntümü yüklendi gitti odasına ağlayarak uyuyakaldı herkes durumlarla farklı başa çıkar ağam paşam aman ağlama diyemem artık kocamansın canım oğlum dedim içimden ve yemek hazırladım .
sofra zamanı gelince gittim uyandırdım ve sofrada epeyce sohbet ettik bakalım düşünceleri kararları nereye kadar ilerler ... biz rehber olmaya devam edeceğiz elbettte ki yaşı bazı şeyler için küçük 
sonra koştu bu resmi getirdi bana derste çizmiş baktım baktım ne kadar mutlu bir resim 

her şey ne kadar da mutlu 

musmutlu bir evren ve mutlu olduk mutlu mutlu takıldık akşam 

Sorumluluk bilinci gelişen bir yeti ...