2 Gün Etmedi

Tüm yıllık iznim iki gün etmedi ...

İşteki yoğunluk ve stres , okul dönemi ve daha bir sürü iş ve özel hayatttaki yığınlaşan sıkıntılara biraz uzaktan bakabilme umudum ile yıllık izne çıktım .

Elbette ki tüm planları ayarlamaları yolu ve de her şeyi sen planladığında ve de yürütmeye çalıştığında ve de işten de kmlerce uzağa galmiş olman seni işten uzaklaştırmadığında pek de dinlenebilmiş olmuyorsun 

3 kere uyardığım şahsın ısrarla hatalı imalata devam etmesi

akıl yok fikir yok geçtim onun için biz ordayız ama vicdan da yok 

insanlara vicdan refleksi gelişmesi gerekiyor bunu 18 yaşına kadar geliştirememiş insanlar tespit edilip toplumdan uzaklaştırılması gerektiğine inanıyorum artık ..

Tecrit edilmeliler rehabilitasyona bile inancım kalmadı ...

o kadar umutsuzluğa düşürüyorlar insanı ...

Safi kötü olur mu bu kadar insan

neden arkadaşım neden 

Ölüm var yahu ölüm ....

Ruhumu denizin sesi güneşin herşeyi içine alan parlaklığına bırakabildiğim sayılı saatlere şükür 

Çok şükür oğlumla güzel bir kaç saat geçirebildik 

ilk gün telefonlarım hiç susumadı suda çocukla oynarken bir yandan o duvarı yıktırın olmaz öyle cümlelerini kuruyordum 

işkolik değilim iş bilmez çok insan var çevremde 

beni aramalarına gerek bile olmayan durumda sorumluluk almamak için aradılar kızdım en sonunda şuraya iki günlüğüne gelebildim haksızlık ...

sonra kullanmak için delil toplamış oğlum 

artık fikren girdiği ergenlik isyanlarından fragmanlar yaşatsa da konuşarak orta yol bulabildiğimiz zamanlardayız şükür

Bilgisayardan kafamı kaldırabildiğim zamanlarda oğlumun gönlünü yapmaya çalıştım 

hemen yanımızda bir aile çay bahçesi vardı benim çocukluğumda Trabzonda 100.yıl parkında olanlardan limonatamızı çayımızı içerken tavla oynayıp denizi dinledik bol bol

son sabah güneşten önce uyandım beklemeyi seviyorum güneşi umut gibi hala var ve parlıyor der gibi güneş her sabah yükseliyor tüm sıcaklığı ve ışığıyla

yalancı yaseminler ... gerçek yaseminlere hasret kaldık bunlar muhtemelen iklime daha dayanıklı diye yaygınlaşmış oysaki burasının iklimine uyardı gerçeği

gerçek kahve yapan yerel bir işletme de buldum her zaman benimle gezmese de oğlum çok şükür büyüdü sokaklarda avare avare tek başıma dolaşabileceğim kadar alan tanıyor bana şükür

bazı huzur depolamaları yapıldı 

sokaklar sakin emekli sayfiye yeri klasikliğinde , sahilde bizim gibi tatilciler olsa da içeriler çok sakin 

tatilde örgü örmeden dinlenilmez deyip yanıma aldığım iple kendime bir şapka ördüm 

ve şapkamız da bittiğine göre eve dönme vaktimiz de gelmiş 

etrafınızdaki vicdansızların fırsat bulamadığı  huzurunuza kast etmediği zamanlarınız bol olsun ...

gün biter an kalır 

an ları anılara dönüştürmek çaba istiyor ve bazen ergenlerle bu çaba epey de zor oluyor ama olsun 

hayat bir macera ....